‘Zarar Bunlardan Gelir!’

‘Nasihatinizi almaya geldim’

Evliyanın büyüklerinden ve hadis âlimi Abdullah bin Hazır Hazretleri, Veliyullahtan Yusuf bin Hüseyin’in dayısı ve Zünnun-i Mısrî’nin arkadaşıdır. Onunla uzun zaman sohbet etmiştir. İran’ın Rey şehrinde doğmuş ve orada vefat etmiştir. Yusuf bin Hüseyin rahmetullahi aleyh şöyle anlatır: “Mısır’a, Zünnun-i Mısrî’nin yanına gittikten sonra Rey şehrine dönmek için yola çıktım. Bağdat şehrine vardım. Dayım Abdullah bin Hazır orada idi. Hacca gidecekmiş, yanına gittim:
– Nereden geldin? Buyurdu.
– Mısır’dan gelip, Rey’e gidiyorum. Bana bir nasihat etmenizi isterim, dedim:

-Kabul etmezsin, buyurdu.

– Ederim, dedim. O yine,

– Kabul etmezsin, Buyurdu. Ben

– Belki kabul ederim, dedim. Yine o:

– Biliyorum kabul etmezsin, buyurdu.

– İhtimâl ki kabul ederim, dedim. Buyurdu ki:

– Gece olduğunda git; Zünnun-i Mısrî rahmetullahi aleyhten ne yazmış isen hepsini Dicle’ye bırak!

– Bir düşüneyim, dedim. O gece endişeden dolayı katiyen uyuyamadım. Gönlüm ona bir türlü razı olmadı. Bu kadar emek, bunca uykusuzluk ve yorgunluk… Bir türlü içime sindiremedim. Ertesi gün ise ona giderek:

– Gönlüm bu işe razı olmadı, dedim. Buyurdu ki:

– Zaten ben sana kabul etmeyeceğini söylemiştim.

– Bir şey daha söyler misiniz? Dedim. Buyurdu ki:

– Onu da kabul etmezsin.

– Kabul ederim, dedim. Buyurdu ki:

– Rey şehrine gittiğinde, ben Zünnun-i Mısrî’yi gördüm deme. Bu sözü uzun bir müddet düşündüm. Bu söz bana evvelki sözlerinden daha zor geldi. Zira ondan dinlediklerim, duyduklarımdan bahsetmemek beni yer bitirirdi. Tekrar ona gittim:

– Bu dediğiniz, iş zordur, dedim. Buyurdu ki:

– Sana, senin için gayet lüzumlu olan bir şey söyleyeceğim.

– Buyurun söyleyin, dedim. Buyurdu ki:

– Şimdi, evine gittiğin zaman insanları kendine davet etme! Allah-u Teâlâ’ya davet ederken öyle yaşa ki, Allah-u Teâlâ’dan bir an gâfil olup, onu unutmayasın.

Abdullah bin Hazır rahmetullahi aleyhin bu sözünü, Şeyhü’l-İslâm Abdullah Ensari rahmetullahi aleyh şu sözle izah buyurdu:  “Allah-u Teâlâ Musa aleyhisselama: ‘Ey Mûsâ! Dilin her zaman beni zikretsin. Bulunduğun her yerde benimle ol’ buyurdu. Bu iki büyük veli bu söz ve izahlarıyla, her an Allah-u Teâlâ’yı hatırlayıp, onu bir an unutmamayı tavsiye buyurmuşlardır ki, dostluğa ve kulluğa yakışan şey de budur.”

‘Dikkat et! Zarar bunlardan gelir!’

Yine evliyanın büyüklerinden Abdullah bin Hubeyk Hazretleri, çok ibadeti ve dünyaya düşkün olmaması ile tanınır. Helal yemeye çok dikkat eder ve pek kıymetli sözleri vardır. Birçok hadis-i şerif rivayet etmiştir.

Abdullah bin Hubeyk rahmetullahi aleyh, bir gün Feth bin Şehraf ile karşılaşınca, ona şu nasihatte bulundu:

– Ey Horasanlı! Şunlara dikkat et. İnsana zarar bunlardan gelir: “Gözünle harama bakma! Dilinle yalan söyleme! Kalbinde, Müslüman kardeşine haset ve kin tutma, iyi şeyleri arzu et ve iste! Şer ve kötü olan şeyleri arzu etme! Eğer bu dört şeye iyi sahip olmazsan, sonunda bedbaht bir insan olursun…”

Huzeyfe el-Mer’aşî, Abdullah bin Hubeyk’e şöyle dedi: “İnsan, dünyayı sevip dururken nasıl felah bulur, insan en iyi ameline bile güvenmemelidir. Fakat Cenab-ı Haktan da ümit kesmemelidir.”

Abdullah bin Hubeyk Hazretlerinin insanların kalblerini aydınlatan bazı sözleri şunlardır:

• “Kim, Allah-u Teâlâ’nın rızası için nefsini ayıplarsa, Allah-u Teâlâ onu gazabından korur.”
• “Kötü ve yanlış sözleri çok dinlemek, taatin, ibadetin tadını kalpten siler.”
• “Yarın sana zarar verecek şeyler için keder ve gam içinde bulun. Ahiret saadetini harap eden şeyler için üzül. Yarın sana faide vermeyecek şey için sevinme. En faydalı korku, insanı, günahlardan ve kötülüklerden alıkoyanıdır. İnsana, boşuna geçen ömrü için üzülmek yaraşır. Kalan ömrünü de iyi kıymetlendirmesi lâzımdır.”
• “Kalbime uygun gelmeyen; içime rahatlık yermeyen bir şeyi terk ederim.”
• “İyi ile kötüyü birbirinden ayırabilecek kadar öğreniniz.”