HADİS ÂLİMLERİNİN EFENDİSİ İMAM NEVEVİ RAHMETULLAHİ ALEYH HAZRETLERİ

İmam Nevevî, İslâm tarihinde en önde gelen fıkıh âlimlerindendir. Hicrî 7. asrın hadîsçilerinden, meşhur İslâm hukukçularından ve Şafiî âlimlerinin büyüklerindendir. Bütün İslâm tarihi boyunca İslâm âlimlerinden en bilgili on isim zikredilecek olsa, İmam Nevevî bu seçkin on fukahanın içerisinde yer alırdı.

Şafii Mezhebinin meşhur imamlarındandır.Zamanında Şafii mezhebini o temsil ediyordu denilse abartılmış olmaz. Usûl ve fürû’da da imamdır. Sözü, fıkıh âlimleri arasında senet kabul edilir.

Gecelerini ibadetle, Kur’ân okumakla geçirmenin yanında eser yazmakla değerlendirirdi. Anlatıldığına göre; bir gece ilmî tetebbuat ile meşgul olup, yazı yazarken aydınlandığı çırası sönmüştü. Bunun üzerine ilâhî bir ikram olarak eli, yanan bir ampul gibi parlamış ve elinin ışığıyla yazısını yazmaya devam etmiştir.

Hakkında pek çok alim övgüyle bahsetmişlerdir. Onlardan Şeyh Kutbuddîn el-Yûnînî rahmetullahi aleyh, “İlim, vera’, ibadet, azla yetinmek ve hayatın sıkıntılarına katlanma hususunda zamanında tek idi” der.
İmam Zehebî rahmetullahi aleyh ise onun hakkında, “Hadîs âlimlerinin efendisidir. Sahih hadîsleri, zayıf ve uydurma rivayetlerden kolayca ayırırdı… İyiliği emir kötülüğü nehy etme hususunda benzeri yoktur, azla yetinip sade giyinen vakûr ve heybetli bir kişi idi.” der.

İmam Nevevî Hazretleri’nin, Kütüb-i Sitte’de geçen hadîslerden topladığı Riyâzüs-Salihîn isimli eseri meşhurdur. Sahih-i Müslim’i şerh etmiştir. İbni Kesir, Nevevî’nin bu kitabı hakkında “Benzeri bir kitap telif olunmamıştır” diye bahsetmektedir.

İmam Nevevî 45 yaş gibi bir insan ömrü için çok kısa sayılabilecek bir zaman aralığına -Allah’ın izni keremi ile- 42’yi aşan eseri sığdırmıştır. Bu çok mühim bir başarıdır.

İnsan saadete kavuşmak için
nasıl bir hayat yaşamalı?

İmam Nevevi rahmetullahi aleyh Hazretleri;
“İnsanlar, Yüce Allah’a kulluk ve ibadet etmek için yaratılmıştır. İnsanlar saadete kavuşmak için yaratılış gayelerine uygun davranmalı ve dünyaya düşkün olmaktan kaçınmalıdır. Dünya nimetleri geçicidir. Dünya ebedî kalınacak bir menzil değildir. O, âhirette saadete ulaştıran bir binek gibidir. Sevinç, keyif, zevk ü sefa yeri değil, ayrılık yeridir. Akıllı kimseler, bu fânî dünyaya düşkün olmayıp kulluk vazifesini hakkıyla yapanlardır.”

Ona göre, gecenin on iki saatinden bir saat kadarını ibadetle ihya etmek, bütün geceyi ihya etmek gibidir. Yaz ve kış geceleri için bu hep böyledir.

En büyük ibadetinse samimi bir niyetle “helâlleri ve haramları öğrenmek” olduğunu söylerdi.